Earthly Musings

മണ്ണിൽ കൃഷ്ണനെ അറിയുന്ന ഞാൻ     എന്റെ ബാല്യകാല സ്മരണകളിൽ അവധിക്കെത്തുന്ന കൃഷ്ണേട്ടയാണ് ഇന്നും. പ്രൗഢഗംഭീരമായ നടത്തവും കൃശഗാത്രനാണെങ്കിലും തലയെടുപ്പോടെയുള് കുശലാന്വേഷണങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാറ്റുകൂട്ടിയിരുന്നു. ഭാരത തലസ്ഥാനത്ത്‌ ഭരണയന്ത്രം നിലകൊള്ളുന്ന സെക്രട്ടറിയേറ്റിൽ ഗതാഗത മന്ത്രാലയത്തിലായിരുന്നു ഉദ്യോഗം. അവധിക്കു നാട്ടിലെത്തുന്ന എല്ലാ വർഷവും പുതുമയേറിയ പല ഉപകരണങ്ങളും കൊണ്ടുവന്നു തറവാട്ടിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കാറുണ്ട്‌. തറവാട്ടിലെ മറ്റംഗങ്ങളെ അവരുടെ വീടുകൾ സന്ദർശിച്ച് വിശേഷങ്ങൾ അന്വേഷിക്കാറു പതിവാണ്. ഉദ്യോഗത്തിനായി നാടുവിട്ടശേഷം അദ്ദേഹത്തെ ഞാൻ കാണുന്നത് ന്യൂഡൽഹിയിൽ വെച്ചായിരുന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനൗദ്യോഗിക കർമമണ്ഡലം എന്നെ വിസ്‌മ യിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴത്തെ ഡൽഹി ആർ.കെ.പുരത്തെ അയ്യപ്പ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ മൂലസ്ഥാനമായ മുനീർക്കയിൽ അയ്യപ്പ വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠ നടന്നത് മുതൽ ഇന്ന് കാണുന്ന ക്ഷേത്രത്തിന്റെ വളർച്ചക്ക് കാരണഭൂതരായവരിൽ മണ്ണിൽ കൃഷ്ണന്റെ പങ്കു വളരെ വലുതാണ്. മുനീർക്കയിൽ നിന്ന് ആർ.കെ.പുരം സെക്ടർ II ലേക്ക് അയ്യപ്പ ക്ഷേത്രം മാറ്റാനുള്ള പ്രത്യേക കാരണം ഇന്ദിര ഗാന്ധി പ്രഖ്യാപിച്ച എമെർജൻസിയ

  ADIOS – AN UNSUNG SONG   Life is cryptic. Each circumstance threads out into multiple situations. Some sense it as opportunities for self-benefit for others it ends up in inaction. Human relationships can be complex layers of emotions bundled into behavioral patterns reflected from time to time. Moods, responses and reactions are prone to changes, degrees of which differ from person to person. On one end of the spectrum is hyper sensitivity and on the other end of it cold, frozen inertia. God destines us to come in contact with souls who through their fortitude endure our actions that could be little known to us. It implies that people without their conscious knowledge can be a cause of hurt or harm to others or they can be an everlasting source of wisdom and happiness too. Sentiments, ego and reactions interweave our thoughts, gestures and attitude. However the faith reposed on us by another person is required to take on the test of time and situations before being cut bare

  MEMORIES WITHOUT SCHOOLS It is not just the imposing red brick building but the sheer steel and unseen human soul hidden in the insides of this reverent temple of learning that beckons me once again towards it where I spent twelve precious years of questioning, introspection and education. Nearly three decades have passed since I used to sit perched on one of these benches trying to unravel a future for myself figuring out the intricacy of platonic integrations, geometric progressions of spiraling days, dissecting anatomies of life and mimicking the pure delight of angelic poems that were rendered with such urgency that I could never imagine in my wildest dreams that I would be scribbling some by myself one day!   Massive sprawl of green foliage hiding rows of non-descript yellow single storied structures with arched front in the Canning Lane of LB (Lutyens Bunglow) Zone were our primary class rooms. I would hear gallops of the marching regiment, a cavalry that was perhaps

  I wonder if you ever imagined sharing stories with strangers of destiny! No? On ,A train Journey? It would have been an incredible stranger.   No. Not a train Journey. I was talking of a Life Journey. A journey, when each individual, who matters to you, wishes to open up a path before you. A path you think never exists!   A train journey is a moment; A life journey into eternity. An eternity to dream your fantasies, feel your heart beats and breathe life. You may be living in a finite world yet your thoughts take you through a virtual journey. The words that the stranger whispers, just wafts over and takes flight. They sometimes crawl, sometimes run, sometimes stop but they do sail long distances. You know what? I always wished, I could share stories with unknown people. How naïve I was. I thought no one would understand my story. So, I started listening to their stories. I heard them for years and found their stories were same as my story but the plot was different every time